Al jaren verwonder ik me in tuincentra, met name de Intratuin, over de serene afbeeldingen die verkocht worden als buitenschilderij. Sowieso omdat niet iedere afbeelding op canvas een schilderij is en ik verf op canvas zo veel mooier vind dan een geprintte afbeelding. Maar misschien nog wel meer omdat een schilderij in de woonkamer gebruikt kan worden om sfeer te bepalen, vaak om een stukje van buiten naar binnen te halen. Welk gevoel willen we dan naar de tuin halen met de afbeeldingen op de schutting?
Tijdens de Stockholm Design Week werd een winkel voor tuinmeubels tijdelijk gebruikt als gallerie. De kunstwerken waren allemaal van dezelfde kunstenaar. Een stucadoor ontdekte zijn creatieve kant en maakt nu verticale kunstwerken van stucwerk. Op schilderijformaat, maar met diepte. En mooie felle kleuren. Prachtig. Maar uiteraard is het kaartje met zijn naam ergens verdwenen in mijn bagage.
Op het verkeerde been gezet door de winkel waarin ik stond, vroeg ik of de kunstwerken ook geschikt zijn voor buiten. Ik werd raar aangekeken, maar er volgde een mooi gesprek over de wijdse tuinen in Zweden en de schuttingen in ons kikkerlandje.
Terwijl ons landschap wel vergezichten biedt, omheinen we onze tuinen met schuttingen. We zetten een hoog kader om ons stukje grond. Maar wat is dan de reden van die kunst aan de schutting? Ervaren we de tuin als benauwend? En voldoet het laten begroeien van de schutting dan niet meer? Of vraagt dat te veel onderhoud?
Ik heb een tuin zonder buitenschilderij. Midden in Utrecht wil ik vooral het idee van frisse lucht tussen felle kleuren, het afluisteren van de gesprekken in de tuinen van de buren en lekker eten bij gezellige lampjes. Als ik over een paar maanden verhuis is dat de beschrijving die de tuinarchitect meekrijgt.
Heb jij een buitenschilderij? Waarom? Wat doe het met je?
Meer wooninspiratie van Eveline:
- Zomerse frisheid
- Een groen interieur
- Thuiswerkers van toen en nu
- Geïnspireerd het museum uit
- Klein maar enorm fijn
About Author
